تاریخچه نت - قسمت دوم، آخ جون پوسته موز!
" وظیفه همه ما در معاونت فنی و زیربنایی راه آهن، اول حفظ این زیرساخت و سرمایه ای است که به دستمان سپرده شده، و با اختلاف فاحش، در مرتبه بعد سایر امور قرار دارند. اگر آقای ... بیاد تو جلسه و بگه فرصت نشد پروژه های قطار حومه ای و افزایش ظرفیت خطوط و... رو پیش ببرم هیچ خرده ای بر ایشون وارد نیست، اما اگر فقط کمی از پروژه نت بی اطلاع باشه و در این زمینه کم کاری بشه مدیون است... برای همه همین طور است، اولویت اول نگهداشت بعد از اون توسعه ..."
***
" مطلع ترین فرد در هر اداره کل از پروژه نت، باید مدیر کل اون اداره باشه، مدیر باید جلوتر از همه بایسته و افراد رو دنبال خودش بکشونه، اینکه مدیر بیاد جلسه و 2-3 نفر کارشناس برای توضیح مسائل پروژه همراه خودش بیاره اصلا فایده نداره، بزرگترین معضل و مشکل در راه افتادن نت در راه آهن " اعتقاد مدیران" است..."
***
" اگه این ماشینی که ما باهاش میایم اداره، هر روز یه کمی روغن کم میکنه و ما هم از هوش و ذکاوت سرشارمون یه قوطی روغن 4 لیتری تو صندوق عقب گذاشتیم، هر روز یه ذره روغن میریزیم سرش، این نگهداری تعمیرات نیست، ما الان با افتخار داریم آمار خرابی هامون رو ثبت میکنیم، حالا هنر کنیم سر وقت هم تعمیرش میکنیم، این نت نیست، باید بریم به "علت" این خرابی برسیم، وقتی تونستیم بگیم این ماشین کی خراب میشه یا تضمین بدیم این ماشین تا کی خراب نمیشه، اون وقت میتونیم ادعا کنیم سیستم نت راه انداختیم"
پی نوشت : این حرفای دکتر محمدزاده هم آدم رو میترسونه، هم به شدت جذب میکنه، داره داد میزنه دنبال یه آدم بلانسبت کله شق و سمج میگرده،
میگن یارو داشت تو کوچه میرفت دید یه پوسته موز افتاده، گفت "وای، باز باید بخورم زمین!"
